آلبرت مایزلس

آلبرت مایزلس
محسن قادری

زاد: 26 نوامبر1926،بوستون.

آلبرت مایزلس و برادرش دیوید (1932-1987) دو فیلم ساز ناداستانی امریکایی پیشگامان «سینمای مستقیم» شناخته می شوند که برداشتی امریکایی از سینما وریته فرانسوی است.این دونخستین فیلم سازانی به شمارمی روند که فیلم های بلند ناداستانی ساختند؛ فیلم هایی که درآنها درام زندگی انسانی بدون فیلم نامه، بدون صحنه آرایی یا گفتار پیش روی ما بازگشوده می شود. آلبرت که در بوستون دریک خانواده یهودی مهاجر اروپای شرقی زاده شده بود دوره کارشناسی خود را درسیراکوز و دوره کارشناسی برتر را در دانشگاه بوستون گذراند.او سه سالی دردانشگاه بستون روان شناس تدریس می کرد.در تابستان 1955 با خود دوربینی شانزده میلی متری را به روسیه برد و از بیماران چندین بیمارستان روان درمانی فیلم برداری کرد.دستاورد کارش «روان پزشکی در روسیه» بود که نخستین کوشش فیلم سازی او به شمار می رود.چند سال بعد،برادران مایزلس سوار بر موتورسیکلت از مونیخ به مسکو سفر کردند و درگذر شهرها نخستین فیلم مشترک خود درباره انقلاب دانشجویی لهستان را ساختند. آلبرت در 1960 با فردریک وایزمن درفیلم انتخابات مقدماتی همکاری کرد که فیلمی درباره ستادهای انتخابات مقدماتی کندی و همفری از حزب دموکرات امریکاست.کاربرد دوربین روی دست وصدای همگاه سبب شده که داستان خود به روایت درآید.برادران مایزلس با درک درست ازصحنه پشت صحنه، «دیداربا مارلون براندو»(1965) و«با عشق از طرف ترومن »(1966) را ساختند. سپس اثر برجسته خود «فروشنده»(1968) را ارائه دادند که تصویری از چهارفروشنده انجیل اهل بوستون است که خانه به خانه برای تبلیغ این کتاب می روند.این فیلم جایزه انجمن ملی منقدان فیلم را به دست آورد و یکی از مستندهای کلاسیک امریکا به شمار آورده می شود.در1992،کتابخانه کنگره این فیلم را به دلیل اهمیت تاریخی، فرهنگی و زیباشناختی آن به بایگانی خود افزود. آلبرت در1965 بورس گوگنهایم را به دست آورد.سه فیلم بعدی او،فروشنده، «پناهم ده»(1970) و«گری گاردنز» درشمار کلاسیک های محبوب سینمای مستند به شمار می آیند.پناهم ده (1970) تصویر درخشانی از مایک جاگر و رولینگ استونز درتور موسیقی اشان درامریکاست که کنسرت مشهور شان درآلتامونت به رخداد قتلی به آخر رسید.گری گاردنز (1976) پیوند جذاب مادر و دختری را به ثبت می رساند که تنها وتک افتاده درعمارت ایست همپتون سر می کنند.هرسه فیلم درسال سینما به نمایش درآمده اند.

شرکت مایزلس فیلم های بسیاری درباره هنر وهنرمندان تهیه کرده که ازجمله آنها پروژه زمان گیری درباره همکاری کریستو و ژان کلود،هنرمندان پرآوازه محیطی است که کارهایشان درفیلم های «پرده دره پوش کریستو»(1974)، «دیوار روان»(1978)، «جزایر»(1986)،«کریستو در پاریس»(1990) و«چترها»(1995)به تصویر کشیده شد و جایزه بزرگ وجایزه برگزیده تماشاگران درجشنواره مونترال را به دست آورد که ویژه فیلم درباره هنر است.

فیلم های آلبرت درباره موسیقی کارهای بسیاری چون« چه خبر است؟ بیتل ها در امریکا»(1964) تا فیلم هایی را در برمی گیرد درباره لئونارد برنستین،سیجی اوزاوا،ولادیمیرهوروویتس، متیسلاو روستروپوویچ و واینتون مارسالیس ساخته وبرخی از آنها جایزه امی را دریافت داشته اند.آلبرت در1994 تصویری نو از بزرگ ترین گروه راک اندرول جهان با نام «گفت و گوها با رولینگ استونز» ارائه داد.(این فیلم ازشبکه VH-1 پخش شد). درفیلم «سقط جنین: گزینه های نومیدانه» با سوزان فرومک و دبورا دیکسون کار کرد.این فیلم یکی از پرچالش ترین موضوع های در امریکا را بررسی می کند.(فیلم در سال 1993 ازشبکه HBO پخش شد).آلبرت با فیلم «بگذاریم درگذرد: سفر در آسایشگاه»که در سال 1996 از HBO پخش شد،ماجرای سه بیماربی درمان و تجربه های آنها در دوره زندگی در آسایشگاه بیماران رو به مرگ را بازمی گوید.او سپس فیلم «کنسرت ویلز: ساخت مرکز گتی»(1997) را با همکاری سوزان فرومک و باب آیزنهارد ساخت.این فیلم که در گذر دوازده سال فیلم برداری شده گسترش وپیشروی ساختمان مرکز لس آنجلس از ایده تا ساخت را نشان می دهد.آلبرت به تازگی با همکاری فرومک و دیکسون «خویشان لالی: میراث پنبه» را ساخته که نشانگر کشاکش های خانواده ای در دلتای می سی سی پی است که می کوشند از چرخه تنگدستی وبی سوادی رهایی یابند.لالی والاس مادربزرگ خانواده،یکی از شخصیت های اصلی این فیلم است.

انجمن جهانی مستند در سال 1994 «جایزه دستاورد فعالیت» را به آلبرت داد.از جوایز دیگر او جایزه مستند سال 1997 جان گریرسون( S.M.P.T.E)،جایزه 1998 پرزیدنت از سوی انجمن فیلم برداران امریکا (که نخستین باربه یک مستندساز داده می شد)،جایزه 1998 ویژن از سوی بنیاد فیلم و یدیوی بوستون،جایزه دستاورد یک زندگی ازسوی جشنواره هات داکز تورنتو در 1999، جایزه فلاهرتی در 1999، وجایزه دستاورد یک زندگی درجشنواره 2001 تسالونیکی است. شرکت ایستمن کداک درسال 1999 آلبرت را یکی از 100 فیلم بردار برتر جهان شناخت. او در سال 2001 جایزه فیلم برداری جشنواره ساندانس برای فیلم «خویشان لالی: میراث پنبه» را به دست آورد.این فیلم در همین سال نامزد اسکار شد ودرسال 2004 جایزه دوپون کلمبیا گلدن بتن را به دست آورد. آلبرت به هنگام دیدار دالایی لاما ازنیویورک در تابستان سال 2003 تصاویری اختصاصی از او گرفت وهم اکنون (تا تاریخ نگارش این مقاله در سال 2005)همراه با آنتونیو فرارا فیلم دروازه ها را در دست ساخت دارد که مستندی درباره واپسین کار کریستو و ژان کلود با نام «دروازه ها-طرحی برای نیویورک» است که درفوریه 2005 به انجام می رسد.ژان لوک گدار،آلبرت مایزلس را «بهترین فیلم بردار امریکایی» خوانده است.

فیلم های مایزلس نیروی برجسته ای درسینمای ناداستانی ازسال های 1960 به این سو بوده اند.آلبرت مایزلس که مجله نیویورک تایم درماه مه 2002 او راپیشکسوت فیلم سازی مستند خواند،همراه با برادرش دیوید مایزلس،یکی از نخستین آفرینشگران سینمای مستقیم بوده است.آنها ازجمله نخستین فیلم سازانی بودند که زندگی را همانگونه که رخ می داد بدون کاربرد عناصری چون فیلم نامه،بازیگر،گفتار و همانند آن به ثبت می رساندند.

برادران مایزلس و شارلوت زورین

آلبرت ودیوید مایزلس که بیش تر همچون برادران مایزلس خوانده می شوند نخستین مستندسازانی بودند که فیلم های بلند ناداستانی آفریدند.درآغاز دهه 1960 آنها درگروه کلاسیک مستندی کارمی کردند که دیگر فیلم سازان آن ریچارد لیکاک و دان پنبیکر بود و به کوشش رابرت درو گرد آمده بودند وفیلم هایی چون انتخابات مقدماتی و یانکی نه را ساختند.آلبرت نخستین فیلمش نمایش دهنده (1963) را با همکاری برادرش دیوید ساخت که تصویری ازجو لواین تهیه کننده است.این فیلم با کارهای دیگری چون چه خبراست؟بیتل ها درامریکا (1964) ودیداربا مارلون براندو (1965) پی گرفته شد.اما درخشان ترین کارهای آغازین این دوره آنها فروشنده (1963) بود که شارلوت زورین آن را تدوین کرد.زورین دیگر فیلم آغازین آنها « با عشق ازطرف ترومن»(1966) را نیز تدوین کرده بود.کار شارلوت زورین درشکل گیری این فیلم و فیلم پناهم ده(1970)،مستند کلاسیک پرشوربعدی آنها که به گروه راک اند رول رولینگ استون می پردازد بسیار بنیادی بود به گونه ای که با جایزه ای که این تدوین گر به دست آورد روشن شد که کار تدوین گران به برجستگی کارکارگردانان مستند است.شارلوت زورین درفیلم های بعدی درباره کریستو،همکار کارگردان بود. ازجمله این فیلم ها « دیوار روان» (1978) و جزایر (1986) بود.او همچنین با آلبرت و سوزان فرومک فیلم « هورُویتس موتزارت را اجرا می کند» (1987) را کارگردانی کرد.فیلم هایی که شارلوت زورین خود ساخته است به چهره هایی چون ویلم دکونینگ، الا فیتزجرالد،آرشیل گورکی می پردازد.

پایگاه آگاهی رسانی شرکت مایزلس

کانون مایزلس

ویدیویی از حضور آلبرت مایزلس در جمهوری چک

پایگاه کریرکوک بوک

گفت وگو با آلبرت مایزلس در پایگاه بروکلین ریل

مایزلس درهمایش زنده

ویدیویی از آلبرت مایزلس در پیپلزآرکایو

عینک آلبرت مایزلس