نخستین اصول مستند

جان گریرسون

نخستین اصول مستند

یک: ما بر این باوریم که قابلیت سینما در حرکت به هرکجا برای مشاهده وانتخاب خود زندگی، می تواند موجب تحقق یک فرم هنری زنده و نوگردد. فیلم های استودیویی به گونه گسترده از امکان گشودن پرده سینما بر روی دنیای واقع چشم می پوشند. آنها داستان های ساختگی را بر زمینه ای ساختگی به فیلم در می آورند. مستند، صحنه و داستانی زنده را به فیلم در می آورد.

دو: ما بر این باوریم که بازیگر و صحنه واقعی بهترین راهنمای تفسیر سینمایی جهان مدرن هستند. آنها به سینما بنیان بسیار محکم وقدرتی دو چندان می بخشند، به آن قدرت تفسیر پیچیده ترین و شگفت انگیز ترین رویدادهای جهان واقع را میدهند،چیزی بسیار فراتر از آنچه «جادوگران»استودیو می توانند طرح ریزی یا فن آوران آن می توانند باز آفرینی نمایند.

سه: ما بر این باوریم که مضامین و فیلم نامه های بر گرفته از واقعیت،می توانند از موضوعات ساختگی بسیار زیباتر( به مفهوم خود انگیخته فلسفی بسیار واقعی تر ) باشند. حرکات بر روی پرده، دارای ارزشی ویژه هستند. سینما ظرفیت فوق العاده برای ارزش بخشیدن به حرکات برخاسته از سنت را دارد. قاب مستطیلی شکل مطلق سینما، به حرکت ارزش می بخشد و به آن در فضا و زمان عظمت می دهد. باید به این همه، این را هم افزود که مستند می تواند اجازه دستیابی به سطحی از شناخت سریع و بی واسطه را دهد که مسئول جلوه های ویژه استودیویی و بازی « دقیق» بازیگر کارآشنا، قادر به برابری با آن نیستند.

چکیده مقاله چاپ شده در«سینما کوارترلی»،

زمستان 1932.

Extrait d'un article paru dans Cinéma Quarterly, hiver 1932,Traduction: Philippe Pilard