میشل برو، مدیر فیلم برداری و کارگردان کانادایی
میشل برو
محسن قادری
نام میشل برو در نزدیک به دویست فیلم همچون فیلم بردار، مدیر فیلم برداری، کارگردان و تهیه کننده و همانند آنها نمایان شده است. او در جایگاه کارگردان یا مدیرفیلم برداری در چهار فیلم ازده فیلم برتر سینمای کانادا همکاری داشته است. او در سال 1956 به اداره ملی فیلم کانادا می پیوندد و نزدیک به چهل فیلم کوتاه و نیمه بلند می سازد. افزون بر کلود ژوترا دیگر کارگردانان برجسته ای که با آنها همکاری می کند ژاک ژیرالدو، فرنان دانسه رو، لویی ژرژ کاریر، کلود فورنیه و ژیل گرو هستند. وی با ژیل گرو در سال 1958 فیلم « راکت پوشان » را می سازند که تاثیر برجسته ای بر گروه فرانسوی زبان اداره ملی فیلم سازی کانادا می گذارد و این گروه به گونه مصمم گام در جنبش سینما مستقیم می گذارد که میشل برو و دیگر همکاران اش پایه گذاران آن به شمار می آیند.
میشل برو پس از اقامت در فرانسه و همکاری با ژان روش (خاطرات یک تابستان، 1961) و ماریو روسپولی (گمنامان خاک ، 1962، نگاه به دیوانگی، 1961)، فیلم های « برای بازمانده جهان » و« لاکادی لاکادی » را با همکاری پیر پرو می سازد. او در سال 1996 بار دیگر به مستند رو می آورد و فیلمی یک ساعتی درباره اوزه لدوک نقاش می سازد.
کارهای میشل برو در جایگاه فیلم بردار و مدیر عکاسی جای تامل دارد:
عموی من آنتوان (1971) و کاموراسکا (1973) از ساخته های کلود ژوترا.
مردن از ته دل (1978) ساخته آن کلر پوآریه.
زمانی برای شکار (1972) و راحت شدیم! (1979) ساخته فرانسیس منکیه ویچ.
لویزیانا (1984) ساخته فیلیپ دوبروکا.
آستانه (1983)، نه، ممنون (1986) و مرده خاموش (1988) ساخته دیک پیرس.
خاک پهناور کوچک (1986) ساخته وویتک یانسی.
میشل برو نخستین فیلم داستانی بلند خود را در1967 ساخت: « میان دریا وآب شیرین ». سپس فیلم « فرمان ها » (1974) را ساخت؛ فیلمی بنیادی که برایش جایزه کارگردانی جشنواره کن و چهار جایزه دیگر را به همراه آورد. او پس ازاین فیلم، « ماه عسل های کاغذی » (1989) و « مونترئال ازنگاهِ » (1991) که با دیگری کارگردانی کرده، « شبات شلوم » (1992)، « دوست من مکس » (1993) و « هنگامی که راهی می شوم... شما همچنان زنده اید » (1999) را ساخت.
میشل برو برای مجموع کارهای اش جایزه ویکتورمورن (انجمن سن ژان بابتیست مونترئال) را در 1980 و جایزه کبک -آلبرتا را در1986، جایزه آلبر تسیه (جایزه کبک) را در 1986 و جایزه نماینده پادشاه را در1996 دریافت داشت.
فیلم شناسی میشل برو در جایگاه کارگردان
2003. لا مانیک (مستند نیمه بلند).
1999. هنگامی که راهی می شوم... شما همچنان زنده اید ( داستانی بلند).
1996. اوزه لدوک... همچون زمان ومکان (مستند نیمه بلند).
1994. دوست من مکس (داستانی بلند).
1992. شبات شالوم (داستانی بلند).
1991. مونترئال ازنگاهِ (تندنگاری، داستانی، همکارگردانی).
1990. دیوژن (داستانی کوتاه).
1989. ماه عسل های کاغذی (داستانی بلند، جایزه کبک-آلبرتا، جایزه ژمینو برای بهترین کارگردانی، 1990).
1988. سلطه (داستانی نیمه بلند، جایزه خوشه طلای بهترین کارگردانی - جشنواره فیلم و ویدیوی کوتاه یورکتون، 1988).
1985. آزادی جابه جایی (مستند کوتاه فیلم برداری شده به شیوه اومنیماکس برای نمایشگاه 86 ونکوور).
1974-80. صدای فرانسویان امریکا (پیدار 27 بخشی مستند (با همکاری با آندره گلادو).
1974. فرمان ها (داستانی بلند. ایده بهترین کارگردانی. بهترین فیلم کانادا، 1975. جایزه کارگردانی جشنواره کن. جایزه دفترکاتولیک جهانی سینما. جشنواره کن 1975.)
1971. لاکادی، لاکادی (مستند بلند. با همکاری پیر پرو).
1970. مرثیه شیاک (مستند کوتاه).
1968. کودکان نیستی (مستند نیمه بلند).
1967. میان دریا و آب شیرین (داستانی بلند).
برای بازمانده جهان (مستند بلند. با همکاری پیر پرو).
1963. کودکان سکوت (مستند کوتاه).
1961. مبارزه (مستند کوتاه. با همکاری کلود فورنیه و کلود ژوترا).
1958. راکت پوشان(با همکاری ژیل گرو).
برگرفته از نانوک فیلمز
محسن قادری
نام میشل برو در نزدیک به دویست فیلم همچون فیلم بردار، مدیر فیلم برداری، کارگردان و تهیه کننده و همانند آنها نمایان شده است. او در جایگاه کارگردان یا مدیرفیلم برداری در چهار فیلم ازده فیلم برتر سینمای کانادا همکاری داشته است. او در سال 1956 به اداره ملی فیلم کانادا می پیوندد و نزدیک به چهل فیلم کوتاه و نیمه بلند می سازد. افزون بر کلود ژوترا دیگر کارگردانان برجسته ای که با آنها همکاری می کند ژاک ژیرالدو، فرنان دانسه رو، لویی ژرژ کاریر، کلود فورنیه و ژیل گرو هستند. وی با ژیل گرو در سال 1958 فیلم « راکت پوشان » را می سازند که تاثیر برجسته ای بر گروه فرانسوی زبان اداره ملی فیلم سازی کانادا می گذارد و این گروه به گونه مصمم گام در جنبش سینما مستقیم می گذارد که میشل برو و دیگر همکاران اش پایه گذاران آن به شمار می آیند.
میشل برو پس از اقامت در فرانسه و همکاری با ژان روش (خاطرات یک تابستان، 1961) و ماریو روسپولی (گمنامان خاک ، 1962، نگاه به دیوانگی، 1961)، فیلم های « برای بازمانده جهان » و« لاکادی لاکادی » را با همکاری پیر پرو می سازد. او در سال 1996 بار دیگر به مستند رو می آورد و فیلمی یک ساعتی درباره اوزه لدوک نقاش می سازد.
کارهای میشل برو در جایگاه فیلم بردار و مدیر عکاسی جای تامل دارد:
عموی من آنتوان (1971) و کاموراسکا (1973) از ساخته های کلود ژوترا.
مردن از ته دل (1978) ساخته آن کلر پوآریه.
زمانی برای شکار (1972) و راحت شدیم! (1979) ساخته فرانسیس منکیه ویچ.
لویزیانا (1984) ساخته فیلیپ دوبروکا.
آستانه (1983)، نه، ممنون (1986) و مرده خاموش (1988) ساخته دیک پیرس.
خاک پهناور کوچک (1986) ساخته وویتک یانسی.
میشل برو نخستین فیلم داستانی بلند خود را در1967 ساخت: « میان دریا وآب شیرین ». سپس فیلم « فرمان ها » (1974) را ساخت؛ فیلمی بنیادی که برایش جایزه کارگردانی جشنواره کن و چهار جایزه دیگر را به همراه آورد. او پس ازاین فیلم، « ماه عسل های کاغذی » (1989) و « مونترئال ازنگاهِ » (1991) که با دیگری کارگردانی کرده، « شبات شلوم » (1992)، « دوست من مکس » (1993) و « هنگامی که راهی می شوم... شما همچنان زنده اید » (1999) را ساخت.
میشل برو برای مجموع کارهای اش جایزه ویکتورمورن (انجمن سن ژان بابتیست مونترئال) را در 1980 و جایزه کبک -آلبرتا را در1986، جایزه آلبر تسیه (جایزه کبک) را در 1986 و جایزه نماینده پادشاه را در1996 دریافت داشت.
فیلم شناسی میشل برو در جایگاه کارگردان
2003. لا مانیک (مستند نیمه بلند).
1999. هنگامی که راهی می شوم... شما همچنان زنده اید ( داستانی بلند).
1996. اوزه لدوک... همچون زمان ومکان (مستند نیمه بلند).
1994. دوست من مکس (داستانی بلند).
1992. شبات شالوم (داستانی بلند).
1991. مونترئال ازنگاهِ (تندنگاری، داستانی، همکارگردانی).
1990. دیوژن (داستانی کوتاه).
1989. ماه عسل های کاغذی (داستانی بلند، جایزه کبک-آلبرتا، جایزه ژمینو برای بهترین کارگردانی، 1990).
1988. سلطه (داستانی نیمه بلند، جایزه خوشه طلای بهترین کارگردانی - جشنواره فیلم و ویدیوی کوتاه یورکتون، 1988).
1985. آزادی جابه جایی (مستند کوتاه فیلم برداری شده به شیوه اومنیماکس برای نمایشگاه 86 ونکوور).
1974-80. صدای فرانسویان امریکا (پیدار 27 بخشی مستند (با همکاری با آندره گلادو).
1974. فرمان ها (داستانی بلند. ایده بهترین کارگردانی. بهترین فیلم کانادا، 1975. جایزه کارگردانی جشنواره کن. جایزه دفترکاتولیک جهانی سینما. جشنواره کن 1975.)
1971. لاکادی، لاکادی (مستند بلند. با همکاری پیر پرو).
1970. مرثیه شیاک (مستند کوتاه).
1968. کودکان نیستی (مستند نیمه بلند).
1967. میان دریا و آب شیرین (داستانی بلند).
برای بازمانده جهان (مستند بلند. با همکاری پیر پرو).
1963. کودکان سکوت (مستند کوتاه).
1961. مبارزه (مستند کوتاه. با همکاری کلود فورنیه و کلود ژوترا).
1958. راکت پوشان(با همکاری ژیل گرو).
برگرفته از نانوک فیلمز
پیوندهای بیرونی
میشل برو (ویکیپدیای فرانسوی)
میشل برو (ویکیپدیای انگلیسی)
فیلم های کلاسیک میشل برو در پایگاه اداره ملی فیلم کانادا
همچنین بنگرید
خیال بس واقعی تر از واقعیت است
سینما وریته
نگارش نام میشل برو به انگلیسی
Michel Brault
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر