۶/۲۰/۱۳۸۶

دوست داشتم شلواری هم اندازه شما می پوشیدم


گفت و گو با مایکل مور درباره سیکو
به بهانه نمایش این فیلم در سینماهای فرانسه
محسن قادری

چه چیز باعث شد این مستند را بسازید؟

راستش دراصل نمی خواستم فیلمی درباره نظام بهداشت بسازم بلکه می خواستم فیلمی بسازم که این پرسش را به میان کشد :«ما امریکایی ها که هستیم؟»چرا این گونه ایم؟وضع ما از بقیه بدتر نیست!پس چرا تنها فرانسوی ها هستند که فکر می کنند امکان دیدن پزشک به هنگام بیماری جزیی ازحقوق انسانی است؟امروزه درامریکاعامل اصلی بی خانمانی به مخارج درمانی برمی گردد.شما اگر با نظام بهداشت و درمان خودتان مشکل دارید مشکل عمده ای نیست درحالی که درمورد ما چرا!

مشخصا به نظر می رسد که این نظام اسف بار است.چرا امریکایی ها همچون فرانسوی ها تحولی ایجاد نمی کنند؟

پرسش همین است.در فرانسه دولت از مردم می ترسد.در امریکاعکس مساله صادق است.بنابراین بخشی از کار من با ساخت این فیلم کمک کردن به آنهایی است که می ترسند.هنگامی که روی صحنه اسکارمی روم کارم این است که به جای تشکرکردن از مسئول رتق و فتق امورم یا آرایشگرم از امریکایی ها درخواست کنم به آقای بوش اعتراض کنند. تلاشم این است که به آنها بگویم« شهامت داشته باشیم!این تنها چیزی است که برایمان باقی مانده!»

آیا به خاطرمواضعی که گرفتید فشارهایی را تحمل کردید؟

درابتدا چرا اما بعدا که اکثریت امریکایی ها با بوش و جنگ عراق به مخالفت برخاستند کمتر.

آیا حقیقت دارد که از شرکت های بیمه کادو گرفته اید؟

(می خندد)نه!هیچ داروی مجانی نگرفته ام!نه!

شما فارنهایت 911 را ساختید ولی بوش برگزیده شد.بولینگ برای کولومباین را ساختید ولی کشتارهای دیگری در مدارس امریکا رخ داد.آیا از این نظر نومید نشدید؟

نه،چونکه باید مسائل را دردراز مدت نگاه کرد.من فارنهایت را ساختم وامروز سه سال بعد ازآن 70 درصد افراد با بوش مخالف اند.

اگر بوش را ببینید دوست دارید به او چه بگویید؟

لطفا استعفاء دهید! وازنتایج کارهای تان درس بگیرید!

چه پاسخی برای کسانی دارید که از شما انتقاد می کنند که پیش داوری می کنید و درواقع دوست دارید دیدگاه های شخصی اتان را در مستندهای تان اعمال کنید؟

من همین را می خواهم.من برای خود نقطه نظر و دیدگاهی دارم.

ولی گاهی این به عنوان دیدگاه برای مستند مبهم است.نه؟

من گونه ای نو ایجاد کرده ام،هژده سالی هست.با من و راجر آغاز شد و این چیزی است که افراد در همان روزها هم می گفتند!

ولی برای نمونه در سیکو می گویید که هنگام زایمان زنان فرانسوی، خدمت کاران برای شستن رخت های شان به خانه آنها می آیند.این را تایید می کنید؟

البته.

مطمئنید؟چون من در فرانسه زندگی می کنم و ازاین موضوع بی خبرم...

باید دراین مورد اطلاعات بگیرید.تمام امریکایی هایی که به فیلم درآورده ام و در فرانسه زندگی می کنند درجریان اند.

یعنی همه زنان امریکایی به محض ورود به فرانسه به سراغ کتاب راهنمای کمک های اجتماعی می روند؟

(می خندد)بله.چون امریکایی اند.امریکایی ها دنبال قبضه کردن و کلک زدن اند!(می خندد)ما امریکایی ها کارمان همین است!بله این خدمات واقعا وجود دارد.شاید به این طریق فرانسوی ها با دیدن یک فیلم امریکایی به مواردی درباره کشور شان پی ببرند.

شما نظام ما را بسیارآسان گیر می دانید؟

نه.هدف یک جامعه این است که افراد به کمک یکدیگر بیایند.این عالی است.شما از سالمندان تان نگهداری ومراقبت می کنید،از کودکان تان،از بیماران تان...مدرسه تا دوره دانشگاه رایگان است.ما چنین کاری نمی کنیم و من فکر می کنم حق با شماست.

شما تاکنون اسکار،نخل طلا،و جایزه سزار را به دست آورده اید...از این پس چه آرزویی دارید؟

دوست داشتم شلواری هم اندازه شما می پوشیدم!(می خندد)

سعی کردید این کار را بکنید؟

بله،این روزها سعی می کنم به خودم برسم.سخته.هر روز ورزش می کنم.

و نظام بهداشت شما در این رژیم غذایی کمک تان هم کرده؟

نه!(می خندد)

برنامه های آینده تان چیست؟جایی خواندم که می خواهید ادامه «فارنهایت 911»را بسازید که ظاهرا عنوانش این است:«فارنهایت 9/11 و نیم»

چیزهایی که در اینترنت می نویسند را باور نکنید!

حتی در سایت خود شما؟

(می خندد)

فرانسوی ها شما را خیلی دوست دارند.شما چه چیز را نزد فرانسوی ها دوست دارید؟

چیزی که دوست دارم این است که وقتی دارید شام می خورید راجع به سیاست و مسائل روشنفکری صحبت می کنید. درامریکاهنگام شام خوردن بحث درباره وضعیت هوا و بالارفتن قیمت بنزین است.

درپایان چه صحبتی دارید؟

همیشه سعی کردم بدانم شما فرانسوی ها چه کار می کنید که بیش ازما زندگی می کنید،سیگارهایی که می کشید، چیزهایی که می نوشید وغنای غذایی اتان را دیده ام.اگر شما پاسخ را می دانید لطفا به من هم بگویید!

شاید به خاطر شراب فرانسه باشد...

نکته همین است.ما آبجو زیاد می خوریم.مشکل ما این است.بیاید شراب را با آبجو معاوضه کنیم!

برگرفته از هفته نامه

A NOUS PARIS, Septembre 2007

۱ نظر:

Unknown گفت...

salam mohsen, mamnon az neveshtehat