هارلن کانتی،امریکا اسکارهای مستند
محسن قادری
بخش نخست
از دهه 1940 تا دهه 1980
جایزه اسکار یکی ازمهم ترین جوایزجهانی است که هر ساله به یک مستند بلند داده می شود.
یک فیلم تبلیغاتی استرالیایی محصول 1942 به تهیه کنندگی هیات اطلاعات و اخبار استرالیا و « سینه ساوند پروداکشن لیمیتد».این فیلم یکی ازچهار برنده بهترین مستند اسکار و نخستین فیلم استرالیایی برنده این جایزه است.این فیلم را عکاس استرالیایی دامین پری یر فیلم برداری کرد.
مستند جنگی شوروی ساخته 1942.برنده اسکار،برنده جایزه بهترین مستند سال 1942 ازهیات ملی نقد فیلم نیویورک وبرنده جایزه بهترین فیلم حقایق جنگ ازانجمن منتقدان نیویورک.کارگردانان آن: لئونید وارلاموف و ایلیا کوپالین.
پیش درآمد جنگ نخستین فیلم ازمجموعه فیلم های تبلیغات جنگی فرانک کاپرا با نام چرا می جنگیم است.
این فیلم که وزارت اطلاعات بریتانیا آن را تهیه کرده به نبرد متفقین علیه ارتشبد اروین رومل و نیروهای آلمانی موسوم به «افریکا کارپز» می پردازد.این مستند نبرد اروین رومل با ارتشبد برنارد مونتگومری را ازهنگام شکست آلمان در« ال آلامین» تا تریپولی پی می گیرد.همچون دیگر بخش های مجموعه چرا می جنگیم اثر فرانک کاپرا این فیلم نیزبیش از همه بر تصاویر بایگانی بدست آمده از آلمان ها استوار است.بسیاری از سکانس های شناخته شده این فیلم سپس درشبکه تاریخ(هیستوری چنل) و A & E به کار گرفته شدند.کارگردان این فیلم دیوید مک دانلد است که فیلم دیگری شبیه این به نام « پیروزی برمه» را نیز ساخته است.
نسخه کامل فیلم در گوگل ویدیو_بخش نخست
نسخه کامل فیلم در گوگل ویدیو_بخش دوم
این فیلم جنگی و تبلیغی را نیروی دریایی امریکا در 1944 ساخت. داستان این فیلم پیرامون زندگی دریانوردانی است که برعرشه یک ناو هواپیما بر بی نام و نشان-« بانوی جنگجو»- زندگی می کنند.معروف است که جنگ 99 درصد انتظار کشیدن است.تقریبا نیمی ازاین فیلم به بررسی جزییات ملال آور زندگی برعرشه ناو هواپیمابر درگذار از کانال پاناما به اقیانوس آرام و سرانجام رسیدنش به جزیره مارکوس می گذرد.
این فیلم محصول مشترک اداره اطلاعات جنگ امریکا و وزارت اطلاعات بریتانیاست و پیروزی در جبهه غرب از نورماندی تا فروپاشی رایش سوم را مستند می سازد.گرچه بسیاری از افراد درساخت این فیلم سهیم بوده اند اما معمولا کارول رید فیلم ساز بریتانیایی کارگردان آن شناخته می شود.دراین فیلم این عبارت تبلیغی به چشم می خورد:« حکایت پیروزی شما...به نقل ازفاتحان آن».
نسخه کامل این فیلم درگوگل_بخش نخست
نسخه کامل این فیلم درگوگل_بخش دوم
نسخه کامل این فیلم درگوگل_بخش سوم
1946(فیلمی انتخاب نشد.)
1947 تعیین شده برای مرگ
اطلاعاتی درباره این فیلم یافت نشد.
1948 سرزمین رازآمیز
اطلاعاتی درباره این فیلم یافت نشد.
1949 سپیده دم اودی Udi
اطلاعاتی درباره این فیلم یافت نشد.
1950تیتان:سرگذشت میکل آنژ
اطلاعاتی درباره این فیلم یافت نشد.
کن-تیکی مستندی نروژی درباره سفر پژوهشی کن-تیکی به سرکردگی کاشف و نویسنده نروژی تور هیردال در1947 است که در1950 به نمایش درآمد.این فیلم دربیست و چهارمین دوره اسکار،بهترین جایزه مستند را به سال 1951 دریافت داشت.این تنها فیلم بلند درتاریخ سینمای نروژ است که جایزه اسکار گرفته.
1952: دریای پیرامون ما
درباره این فیلم اطلاعاتی یافت نشد.
مستندی محصول سال 1953 است که شرکت والت دیسنی ساخت و زندگی روزانه جانوران صحرای جنوب غرب امریکا را نشان می دهد.این فیلم را جیمزآلگار،وینستون هایبلر،جک موفیت، و تد سیرز نوشتند و الگار آن را کارگردانی کرد.گوینده این فیلم هایبلراست.در سال 2000 کتابخانه کنگره امریکا این فیلم را دارای« ارزش فرهنگی» خواند و آن را برای نگهداری در بایگانی ملی فیلم برگزید.
1954: مرغزار رو به زوال
مستندی تولید شرکت والت دیسنی.
این فیلم(با نام دیگر« شکست ناپذیر»)مستندی درباره زندگی هلن کلر است که در1954 ساخته شد.این فیلم از خود هلن کلر و همچنین از بسیاری تصاویر بایگانی دیدار او با دوایت آیزنهاور،مارتا گراهام و دیگران و همچنین از یادمان های شخصی او بهره می برد.بیش ترصحنه های فیلم در پیتزبورگ(پنسیلوانیا)فیلم برداری شده.
جهان خاموش که نام فرانسوی آن « le monde du silence»است مستندی فرانسوی به نمایش درآمده در سال 1956 است که عکاس نامدار فرانسوی ژاک ایو کوستو با همکاری لویی مال جوان ساخت.جهان خاموش یکی ازنخستین فیلم های رنگی فیلم برداری در زیر آب برای نشان دادن ژرفای اقیانوس است.عنوان این فیلم برگرفته از کتابی است که کوستو به همین نام در 1954 انتشار داد.فیلم برعرشه کشتی کالیپسو ساخته شد.کوستو و گروه غواصانش 25 کیلومترفیلم در زمانی دو ساله در دریای مدیترانه، دریای پارس،دریای سرخ، واقیانوس هند گرفتند که تنها 2.5 کیلومتر از این فیلم ها در نسخه نهایی به کار رفت.
این فیلم درپی آسیب هایی که این گروه فیلم سازی به زیستبوم وارد ساخته بود با انتقاداتی روبرو شد.در یکی از صحنه های فیلم کارکنان کشتی کالیپسو گله کوسه ها را که به سوی لاشه نهنگی کشیده شده اند کشتارمی کنند.درصحنه ای دیگر،کوستو در نزدیکی دیواره مرجانی دینامیت به کاربرد تا تصویر کامل تری از زندگی دریایی نهفته براین دیواره مرجانی به دست دهد.کوستو سپس ازکوشندگان زیستبوم های دریایی شد و حتی از سوی تد ترنر« پدرجنبش زیست محیطی» لقب گرفت.
جهان خاموش نخستین مستند از دو مستند کوستوست که که اسکار بهترین مستند را دریافت داشت.مستند دوم جهان بی آفتاب که در 1964 ساخته شد نخستین کوشش بلندپروازانه برای آفریدن زیستگاهی بود که انسان بتواند آنجا در کف دریا زندگی و کار کند.جهان خاموش همچنین برنده نخل طلای جشنواره کن 1956 شد و تنها مستندی بود که تا پیش از فیلم فارنهایت 911 اثر مایکل مور(جشنواره کن 2004) برنده این جایزه شده بود.
برای آگاهی بیش تر دربار این فیلم بنگرید
جهان خاموش ژاک کوستو
مستند ی آلمانی محصول 1957 ساخته جروم هیل که به زندگی آلبرت شوایتزر،خداشناس،موسیقی دان،فیلسوف و فیزیک دان آلزاسی برنده جایزه نوبل 1952 می پردازد.
این فیلم را شرکت دیسنی در 1958 ساخت.اهمیت این فیلم در تصاویر پرشکوه وگسترش افسانه خودکشی لمینگ یا موش قطبی است.این فیلم را جیمز آلگار کارگردانی کرد و گفتار آن را وینستون هایبلرخواند.این فیلم درمکان های واقعی در کانادا درطی سه سال فیلم برداری شد.بی کران سپید صحنه ای را درخود دارد که ظاهرا می خواهد مهاجرت گله ای از موش های قطبی را نشان دهد.این صحنه با جهش مرگ زای موش ها به درون اقیانوس قطبی به پایان می رسد.واقعیت این است که کل این سکانس بازسازی و ساختگی است و نشانگر رفتار واقعی موش های قطبی نیست.
درحقیقیت این مهاجرت به هیچ رو رخ نمی دهد.این سکانس را جیمز آر.سیمون در آلبرتای کانادا فیلم برداری کرده که که هیچ موش قطبی در آن(و در اصل در هیچ اقیانوسی) یافت نمی شود.برای آفریدن این صحنه،فیلم سازان موش های قطبی خریداری شده از بچه های اسکیمو در مانیتوبا را در این صحنه به کار گرفته بودند.چندین وچند موش قطبی بر روی میزی چرخان و بزرگ پوشیده از برف رها شده و از زوایای گوناگون فیلم برداری شده بودند تا این مهاجرت انبوه به تصویر کشیده شود.در پایان این صحنه باشکو(!) موش های به دام افتاده گله گله از روی صخره ای به درون دریا رانده می شدند.گوینده دراینجا به ما یاد آوری می کند که موش های قطبی خود را به دریا می افکنند تا خودکشی کنند.نسل بچه مدرسه ای هایی که با دیدن فیلم های حیات وحش دیسنی از تلویزیون بزرگ می شدند افسانه خودکشی موش های قطبی را تا امروز زنده نگه داشته اند.
برای آگاهی بیش تر دراین باره بنگرید
بی کران سپید
این فیلم در یو تیوب
مستندی آلمانی درباره پارک ملی سرنجتی در تانزانیا به کارگردانی برنهارد گرزیمک.فیلم بردار این فیلم مایکل گرزیمک هنگام فیلم برداری این کارمستند جان باخت.
سال های دهه 1960
مستندی درباره شرکت فیلم سازی دیسنی که در سی و سومین دوره اسکار برنده بهترین مستند شد.
آسمان بر فراز سر وگل و لای در زیرپا
عنوان فرانسوی این فیلم «آسمان و گل و لای»است.
روباه سیاه: ظهور و سقوط آدولف هیتلر
مستندی ساخته 1962 به کارگردانی لویی کلاید استومان که ظهور و سقوط آلمان نازی را به تصویر می کشد.
رابرت فراست: کشاکش عاشق با جهان
مستندی ساخته 1963 به کارگردانی شرلی کلارک و با شرکت رابرت فراست شاعر امریکایی.
دومین مستند ایو کوستو محصول 1964(عنوان فرانسوی:« le monde sans soleil).این دومین فیلم کوستو پس از فیلم جهان خاموش،جایزه اسکار بهترین مستند را برایش به ارمغان آورد.این فیلم نشان گر ایده کوستو برای آفریدن فضایی مناسب برای زندگی انسان در زیر آب است.
مستندی درباره زندگی آنا الئنور روزولت رهبر برجسته امریکایی و نخستین بانوی کوشای امریکایی درمیانه سال های 1933 تا 1945 که درتبلیغ سیاست معامله جدید همسرش فرانکلین د.روزولت و به عنوان وکیل درتقویت حقوق مدنی نقش فعال داشت.
بازی جنگ فیلمی تلویزیونی محصول 1966 درباره جنگ اتمی است.این فیلم را پترواتکینز برای برنامه « نمایش چهارشنبه» بی بی سی نوشت،کارگردانی و تهیه کرد که مجموعه درام منتخبی درفاصله 1964 تا 1970 بود وبه تاثیر حمله اتمی شوروی بر بریتانیا می پرداخت و موجب نگرانی ها درون شبکه بی بی سی و دولت شده بود.این فیلم برنامه ریزی شده بود تا در 6 اوت 1966 ( سالگرد حمله اتمی به هیروشیما)پخش شود اما تا سال 1985 پخش نشد و در این زمان از سوی مسئولان شبکه بی بی سی اعلام شد که« قضاوت بی بی سی این بوده که تاثیراین فیلم بررسانه تلویزیون بسیار دهشتناک است». پیش از آنکه بی بی سی نسخه ویدیویی این فیلم را پخش کند مردم نسخه های تهیه شده به وسیله کارگردان آن را تماشا می کردند.این فیلم در سال 1966 اسکار مستند را به دست آورد.
این فیلم 50 دقیقه ای که سیاه و سفید ساخته شده از سبک برنامه های خبری امروزی،گفتار متن، و مصاحبه با« مردم کوی و برزن» پیروی می کند.این فیلم یک دوره 4 ماهه تا روز حمله اتمی فرضی را دنبال می کند.
(عنوان فرانسوی: La Section Anderson) مستند شناخته شده ای ساخته پیر شوئندورفر درباره جنگ ویتنام است.
در تابستان 1966،پیر لازارف کارگردان برنامه خبری فرانسه موسوم به « فرانس سوآر» (=اخبار شبانگاهی فرانسه) و تهیه کننده شبکه دولتی ORTF به پیر شوئندورفر،گزارشگر و کارگردان فیلم های مستند جنگی پیشنهاد داد که مستند جنگی« ناتمام» خود را که در 1954 آغازبه ساخت کرده بود تکمیل کند.شوئندورفر در این سال جنگ هند و چین را برای بخش سینمایی ارتش فرانسه موسوم به SCA پوشش می داد.وی در ستاد دین بین فو به فیلم برداری از نبرد میان نیروهای «اتحاد فرانسه» و « ویت مین» مشغول بود که نیروهای فرانسوی به محاصره درآمدند وفیلم هایش توقیف شد.
پس از بازگشت نیروهای فرانسه از ویتنام در 1956 ارتش امریکا جای آنها را گرفت و جنگ بار دیگر ادامه یافت و بدینسان جنگ ویتنام از جبهه امریکا ازسرگرفته شد.(این جنگ در فرانسه« جنگ دوم هندوچین» خوانده می شود).
لازارف با این استدلال که« جنگ همان است،تنها امریکایی ها جای فرانسوی ها را گرفته اند»شوئندورفر را راضی ساخت تا همچون فرصتی برای تکمیل مستند جنگی اش به ویتنام بازگردد.
شوئندورفر، فیلم بردار جنگی فرانسه و سرباز قدیمی جنگ نخست هندوچین که از پیش به خاطر شاهکارش« جوخه 317» مشهوربود به ویتنام بازگشت.
در یکم اوت 1965 نخستین لشکر هوایی امریکا به ویتنام جنوبی فرستاده شد. یک سال بعد در سپتامبر شوئندورفر به این نیروها پیوست و دسته ای 33 نفره از سربازان امریکایی را دنبال کرد که سرکردگی آنها را تا اکتبر1966 ستوان سیاه پوست جوزف ب. اندرسون به عهده داشت.
جوخه اندرسون در بیش از 20 کشور جهان به نمایش درآمده و چندین جایزه ازجمله اسکار را در 10 آوریل 1968 به دست آورده است
در چهل و یکمین مراسم اعطای اسکار در 14 آوریل 1969« جوانان امریکایی» به عنوان برنده اسکار بهترین مستند بلند اعلام شد. در 7 مه 1969 پس از آنکه مشخص شد این فیلم در اکتبر 1967 به نمایش درآمده از آن سلب اعتبار شد و تندیس اسکار به جای آن در 8 مه 1969 به « سفر به درون خویش» داده شد.در این فیلم استنلی کریمرحضور دارد وساخته بیل مک گو است.
عنوان فرانسوی این فیلم:«L'amour de la vie-Arthur Rubinstein است و مستندی است که به پیانیست لهستانی امریکایی آرتور روبینشتاین می پردازد.
سال های دهه 1970
خرده عنوان این فیلم چنین است:« سه روز صلح و موسیقی».وودستاک مستندی است محصول سال 1970 که به جشنواره سال 1969 وودستاک می پردازد.فیلم را مایکل وادلی کارگردانی کرده و از جمله تدوین گران آن مارتین اسکورسیزی و تلما شون میکر است که در بیش ازپنجاه و پنج فیلم با اسکورسیزی همکاری داشته است.این تدوین گر خود ازبرندگان اسکار است.افزون بر جایزه اسکار،مستند وودستاک جایزه بهترین صداگذاری را نیز دریافت داشت.تدوین نهایی کارگردان آن 225 دقیقه است.
گاهشمار هلستروم فیلمی امریکایی است که در 1971 به نمایش درآمد و با ترکیبی از عناصر مستند و علمی تخیلی می کوشد تصویری جالب و مهیج از جدال داروینی بقای آدمیان و حشرات ارائه دهد.کارگردان این فیلم والون گرین و نویسنده آن دیوید سلتزر است که به خاطر فیلم نوشته اش جایزه اتحادیه نویسندگان امریکا را به دست آورد.چندین فیلم بردار این فیلم را به روش فیلم برداری اتک عکس با لنزهای میکروسکوپیک و تلسکوپیک فیلم برداری کردند.آنونس این فیلم بیشتر به اعلان یک فیلم علمی تخیلی شبیه است. این فیلم الهام بخش رمان علمی تخیلی فرانک هربرت با نام کندوی هلستروم شد.
مارجو مستندی به کارگردانی و تهیه کنندگی هاوارد اسمیت و سارا کرنوکان درباره زندگی مارجو گورتنر،مبلغ مذهبی است.مارجو کودک با استعداد خارق العاده و شم موعظه گری زودهنگام بود که در امریکای جنوبی شهرت فزاینده یافت.والدین او تا زمانی که وی تازگی کارش را از دست نداده بود پول زیادی از قبل وی کسب کردند.مارجو برای گذران زندگی درجوانی به پیشه کشیشی رو آورد.اما او نه تنها مومن نبود که دغل کار و نیرنگ بازی بیش نبود.فیلم مارجو واپسین تلاش های او تا پیش از آنکه آشکارا همچون شیاد شناخته شود را بررسی می کند.به هنگام به نمایش درآمدن این فیلم وی باز هم در مطبوعات چهره ساز شد اما فیلم هرگز در سالن های سینما درایالت های جنوبی امریکا به نمایش درنیامد زیرا پخش کنندگان آن بیم ان داشتند که این فیلم در این نواحی مذهبی خشم و خشونت برانگیزد.
گرچه این فیلم به صورت وی اچ اس پخش شد اما تا مدت ها از آن نسخه برداری نمی شد و کیفیت خود را از دست داده بود.در سال 2002 نگاتیو و دیگرمواد این فیلم درصندوقچه ای در نیویورک یافت شد. پس رفع موارد حقوقی آن،این اثر با سرمایه انجمن علوم و هنرهای سینمایی بازسازی و آسیب زدایی شد. در 15 نوامبر 2005 مرکز IFC که خانه هنر و هم اکنون بخشی از کانال تلویزیونی فیلم مستقلIndependent Film Channel است مارجو را به عنوان پایان بخش مجموعه فیلم های مستند خود به نام « شگفت تر ازخیال» به نمایش درآورد.این مرکز در برنامه خود این فیلم را «گوهر گمشده» خواند.نسخه بازسازی شده این فیلم را می توان به صورت دی وی دی به دست آورد.
برای آگاهی بیش تر درباره این فیلم بنگرید
مارجو
مستندی محصول 1973 ساخته کیت مریل.این فیلم درباره نبرد دو ستاره رودیو(مسابقات گاوچرانان و کمند اندازان) برای کسب قهرمانی جهان است.این دو یکی کهنه سربازی به نام لری ماهان و نوآمده ای به نام فیل لاین است.
این فیلم مستندی به کارگردانی پتر دیویس درباره جنگ ویتنام است.این مستند نخستین باردرجشنواره کن به نمایش درآمد و سپس در سال 1974 اسکار بهترین مستند بلند را از آن خود کرد.درامریکا پخش تجاری این فیلم به دلیل تهدیدها و دعاوی حقوقی و به ویژه شکایت والت راستا،مشاور پیشین امنیت ملی که درفیلم با وی مصاحبه شده بود به تاخیر افتاد. پس از آنکه شرکت کلمبیا از پخش این فیلم سرباز زد برت شنایدر تهیه کنند ه و هنری جاگلوم کارگردان امریکایی حقوق آن را خریداری کردند و در مارس 1975 از طریق شرکت فیلم سازی برادران وارنر به پخش رساندند.
به هنگام دریافت جایزه اسکار، برت شنایدر گفت« خنده دار اینجاست که ما درست در زمانی اینجا گرد آمده ایم که ویتنام تازه دارد رهایی می یابد.» و سپس «تبریکات دوستانه به همه مردم امریکا» را از طرف دولت ویتنام شمالی روخوانی کرد.
برای آگاهی بیش تر درباره این فیلم بنگرید
قلب ها و ذهن ها
راهنمای فیلم های مستند
مردی که اسکی کنان از اورست به زیر آمد
مستندی درباره یوچیرو میورا کوهنورد ژاپنی که در 1970 اسکی کنان از کوه اورست فرود آمد.او ارتفاع 6600
پایی(2000متری) را در 2 دقیقه و 20 ثانیه اسکی کرد.کارگردانان: بروس نیزنیک و لارنس شیلر.
مستندی محصول سال 1976 که کوشش های 180 معدن چی ذغال سنگ و اعتصاب آنها در هارلن کانتی درایالت کنتاکی به سال 1974 به تصویر می کشد.این فیلم را باربارا کاپل کارگردانی کرد که سالیان دراز وکیل درزمینه حقوق کارگری بود.هارلن کانتی،امریکا در نگرش به اتحادیه کمتر از فیلم بعدی همین کارگردان به نام رویای امریکایی ضد ونقیض است.رویای امریکایی شرح اعتصاب کارگران صنایع غذایی هارمل در شهر آستین در مینه سوتاست که طی آن کارگران در اعتراض به دستمزدهای پایین و شرایط نامساعد زندگی خود یکی از بزرگ ترین اعتصاب های سال های دهه 1980 امریکا را به راه انداختند.
کاپل و عوامل سازنده این فیلم سال ها با خانواده های به نمایش درآمده در فیلم به سر بردند تا دشواری ها و مصائبی را به تصویر کشند که آنان به هنگام اعتصاب برای دستیابی به شرایط بهتر،عملکرد ها ی عادلانه کارگری و افزایش دستمزدها با آنها رویارو می شوند.فیلم ساز آنها را اعتصاب کنان تا جلو بازار بورس نیویورک دنبال می کند و مصاحبه ها با افراد مبتلا به ذات الریه را به فیلم در می آورد و یک خودکشی را به نیز به ثبت می رساند.
مهم ترین موضوعی که سبب اعتصاب های هارلن کانتی شده بود اصرار شرکت تجاری برگنجاندن بندی تبصره ای بود مبنی بر اینکه کارگران طبق قرارداد حق اعتصاب ندارند.کارگران می دانستند که پذیرش چنین پیش فرضی نفوذ آنها را بر شرایط کار محلی کاهش می دهد.
شخصیت محوری این مستند لوئیز اسکات ،زنی پرجنب و جوش است که نقش اساسی دربرانگیختن این اجتماع کارگری برای برپایی اعتصاب ایفا می کند.ما چندین بار وی را می بینیم که به توبیخ کسانی می پردازد که در صفوف اعتصاب حاضر نبوده اند.این فیلم افزون بر دریافت اسکار،برای نگهداشت دربایگانی ملی فیلم امریکا نیز برگزیده شد.
برای آگاهی بیش تر بنگرید
هارلن کانتی،امریکا
دبولت ها که هستند؟و 19 بچه را از کجا به فرزندی پذیرفتند؟
مستندی محصول 1977 درباره دوروتی و باب دبولت،زوج امریکایی که 14 کودک را به فرزندی پذیرفتند.برخی از این کودکان که معلولیت شدید داشتند کودکان یتیم جنگ بودند.آنها پیش از این کارمسئولیت بزرگ کردن پنج کودک اصلی خود را نیز به عهده داشتند.در پخش وی اچ اس و دی وی دی این فیلم ،عنوان آن کوتاه تر شده و نام آن به«دبولت ها که هستند؟»تغییر یافته.
فیلم را هنری وینکلر روایت می کند که مدیرتهیه فیلم نیزهموست.این فیلم افزون بر جایزه اسکار،جایزه اتحادیه کارگر دانان امریکا و جایزه علوم انسانی را در 1979برای کارگردان آن جان کورتی به همراه آورد.یک نسخه 50 دقیقه ای از این فیلم در دسامبر 1978 در بی بی سی به نمایش درآمد و جایزه امی Emmy را به خاطر« دستاورد برجسته فردی» در1979 به همراه داشت.
فیلم با سفر آقا و خانم دبولت از خانه شان در کالیفرنیا به نیویورک آغاز می شود.آنها در نیویورک 14 بچه خود را که شامل کودکی نابینا و نوجوان معلولی به نام J.R است به فرزندی خواهند پذیرفت.فرایند فرزندخواندگی برای J.R ،سازگاری او با خانواده،و کشاکش او برای رسیدن به توانایی بدنی لازم برای بالا رفتن از پلکان های خانه بهعنصری وحدت بخش بدل می شود تا نشان دهد خانواده بولت چگونه کودکانی « با نیازهای ویژه» را به فرزندخواندگی پذیرفته اند و چگونه نگرش های فردی آنها بر این پرورش نامعمول خانوادگی تاثیرمی گذارد.
فیلم به معرفی این کودکان می پردازد، جزییات کارها و وظایف روزانه آنها را به نمایش می گذارد،رویدادهای ویژه خانوادگی را به تصویر می کشد و مصاحبه هایی دارد با برخی کودکان بزرگ تر و دختر باب.وب سایت خانواده دبولت اشاره دارد که پنج تن ازعوامل فیلم دو سال و نیم برای فیلم برداری این کار با آنها زندگی کرده اند.
مستندی ساخته آرنولد شاپیرو که در1978 به نمایش درآمد.
این مستند درباره گروهی نوجوان بزهکارو تلاش برای بازداشتن آنها ازرفتارهای بزهکارانه با نمایاندن واقعیات عینی به ایشان است.این مستند که درزندان ایالتی Rahway (زندان ایالتی جرسی شرقی درایالت نیوجرسی امریکا)می گذرد گروهی زندانی به نام«حبس ابدی ها» را نشان می دهد که برای آن که گوشه هایی از واقعیات خشن و زننده زندگی در زندان را به این جوانان شرورنشان دهند به آنها پرخاش می کنند،برسرشان فریاد می کشند و ترس به جانشان می افکنند تا ( همان گونه که ازنام فیلم برمی آید)آنها را«رو در رو بترسانند».درپایان فیلم،این نوجوانان برآن می شوند که هیچگاه به زندان سروکار نیابند.گفتارمتن این فیلم را پترفالک هنرپیشه نامدار امریکایی می خواند که با مجموعه تلویزیونی کلمبو به آوازه رسید ونگاه نامعمول چشمانش از ویژگی های بازیگری اوست.
شاپیرو پس از این فیلم«ترساندن رو دررو، داستان دیگر»(1980)،«ترساندن رو در رو،ده سال بعد»(1987) و (درشبکه های MTV و UNP)« ترساندن رو در رو 20 سال بعد»(1999) را ساخت.پاره آخراین فیلم ،با حضور دنی گلاور(بازیگر، کارگردان و فعال سیاسی امریکایی)نشان می دهد که بیش تر نوجوانان فیلم آغازین در واقع از این« ترس رو در رو»درس گرفته وبه زندگی خوشبخت و سازنده خود ادامه می دهند.
این مستند در واپسین سال های دهه 1970 درتلویزیون به نمایش درآمد و مستندی بود که بدون سانسور پخش می شد و نخستین بار واژه Fuck را در پخش تلویزیونی بسیاری از شبکه ها رواج داد.این فیلم برنده جایزه مستند بلند اسکار سال 1978 وبرنده جایزه برنامه دستاورد وآگاهی رسانی برجسته فردی و برنامه آگاهی رسانی برجسته ازجشنواره Emmy شد.
درپی نمایش این فیلم بسیاری از ایالت های امریکا برنامه های« ترساندن رودر رو» را برای بازپروری بزهکاران جوان به کار گرفتند.تاثیرچنین برنامه هایی برای نمونه با پژوهش گسترده آنتونی پترسینو بر روی هفت بخش ازاین سلسله برنامه ها به پرسش گرفته شد. برپایه این پژوهش آشکار شد که برنامه های« ترساندن رو در رو» نه تنها بازدارنده بزه نیست که در بنیان برانگیزنده رفتارهای ناشایست است.
پژوهش آنتونی پترسینو را از اینجا برگرفته و بخوانید.
البته باید به یاد داشت که این برنامه برخاسته ذهن یک فیلم ساز بوده و نه پژوهش روان شناختی تخصصی ای در زمینه بازپروری بزهکاران.از این رو،فیلم سازنگاه خود را براین دوخته که آیا می توان با به فیلم درآوردن گروهی زندانی بزرگ سال و خشن که بزهکاران کم و بیش نوجوان و کم سن و سال را می ترسانند به ارزشی تئاتری (=نمایشی) دست یافت؟
میانگین سنی نوجوانان در مستندهای سال های 1978 تا 1980 سیزده تا نوزده سال بود و اغلب دست به جرائمی زده بودند که دزدی های کوچک و مست کردن درجاهای همگانی تا قماربازی،جعل سند،وباجگیری را دربرمی گرفت.باید یادآوری کرد که هیچ یک از آدم های به نمایش درآمده درمستند آغازین در زمینه جنایت محکومیتی نداشتند و بیش ترشان ازایالت های سه گانه کانکتیکات،نیوجرسی ونیویورک بودند وپذیرفته بودند که به جای گذراندن دوره محکومیت یا مجازات تعلیقی و انجام خدمات همگانی دست به این تجربه بزنند.سازندگان این مستند به جوانانی درخواست همکاری داده بودند که ازمحلات فقیرنشین یا ازحومه های ثروتمند نیویورک برخاسته بودند.میانگین ارتکاب جرم هردو دسته کم تر از 10 درصد بود.دسته اصلی نمایش داده شده دراین فیلم، این نوجوانان بزهکار را دربرمی گرفت: موادفروش و جاعل سند اهل وستچستر کانتی(میکی سی)،عضو دسته تبهکار اهل شهر جرسی( جروم واتز)،آتش افروز و سازنده بمب اهل بریج پورت( جان شیپیرو)،پسر خبرچین یک گروه مافیا( کارلو گالو) و یک خرده فروش 17 ساله موادمخدر ودزد اتومبیل اهل برانکس( خوزس رودریگز).
گل پسر،ایرا هول،1979،امریکامستندی محصول 1979 ساخته ایرا هول.این فیلم در دوره خود با تحسین بسیار روبرو شد و جوایز بسیاری چون جایزه بهترین اسکار مستند را در1979 به دست آورد.
این فیلم به فیلی هول،پسرعموی فیلم ساز که ناتوانی ذهنی دارد می پردازد.فیلی 52 ساله است وبا پدرومادرپیرش زندگی می کند.ایرا پسرعمو و عموی اش را وامی دارد که تصورکنند دیگر درکنار فیلی نیستند و ازهم اکنون باید آماده روزی شوند که فیلی آنها را درکنار خود ندارد.فیلی ازاین پس درکلاس هایی در نیویورک نام نویسی می کند تا یاد بگیرد چگونه از خود پرستاری کند.
پدر فیلی،ماکس هول،به هنگام ساخت فیلم می میرد.مادرش،پرل،نیز در 1980 درگذشت.فیلی اکنون مرد هفتاد هشتاد ساله ای است که درخانه ای با دیگران می زید و یادگرفته که چگونه کارهایش را خود انجام دهد و پرستارخود باشد.
برپایه مطلبی در دانشنامه ویکیپدیای انگلیسی
۲ نظر:
فوق العاده بود .
بسیار عالی بود لذت بردم. مطالب بسیار خوبی دارید
ارسال یک نظر