۸/۲۵/۱۳۸۴

دختران جاده


گودي در آينه



دختران جاده
ميستل برابه
ملك محسن قادري

چه می شود هنگامی كه دختري با ذهن باز در جامعه اي به دنيا مي آيد كه سنت روسپيگري رسمي را از سده هاي كهن به ميراث برده است؟شايد در جهان امروز كه يكي از بزرگ ترين دشواري هايش تنگدستي و نابرابري هاي اقتصادي است،تصور وجو د خانواده ها يا جوامعي كه فرزندان خود را به روسپيگري وامي دارند چندان شگفت انگيز نباشد اما اين نكته هنگامي شگفت آفرين است كه سنتي بس ديرينه برخاسته از نظام هاي اشرافي كهن موجب و پديدآورنده اين ره و رسم باشد.


در نواحي مركزي هند،شبكه اي از روستاها يا خانوارها در كنار يكديگر شكل گرفته اند كه باچارا ناميده مي شوند.در اين روستاها تقريبا در هر خانه اي نخستين دختري كه زاده مي شود سرنوشت محتومي دارد: كار به عنوان روسپي در كنار جاده هايي كه رانندگان كاميون هايش خسته از راه هاي دور و دراز و از پي سرگرداني هاي اديسه وار جاده اي،لحظاتي ترمزمي كنند تا كامي برآورند.آنها كه در كنار اين جاده ها در انتظارشان نشسته اند دختراني هستند كه در پي فشارهاي خانوادگي راه خودفروشي را درپيش گرفته اند.شايد در ميان آنان دختراني نيز يافت شوند كه چندان به اين بردگي جنسي نينديشند زيرا نيرويي توانا تر از ايشان يعني سنت ديرين قومي و خانوادگي و از همه مهم تر فقر و تنگدستي خانواده آنها را بر اين كار واداشته است.







دختران جاده به گونه غير مستقيم به نقد وسنجش اين سنت و بازنمايي زندگي دختراني مي پردازد كه بسياري از آنان از كار خود اكراه دارند و چنانچه كاري ديگر با دستمزدي حتي اندك بيابند ،اين شيوه زندگي را به يك سو مي نهند.در اين جامعه بزرگان روستا از اين عمل دفاع مي كنند زيرا آنها بهره برداران اين نظام اقتصادي اند اما براي دختران، پذيرش نقش خود به عنوان نان آوران خانواده بسي دشوار است.دختران باچارا ميراث بران سنتي هستند كه ازدوران معشوقه ها و نشانده هاي كاخ هاي قديم هند به پيدايي رسيد و اكنون به شكلي ديگر خودرا بازمي نماياند.اين سنت،تك تك دختران ارشد خانواده هاي باچارا را به روسپيگري رسمي فرا مي خواند.

گودي،خواهرش شانا و دخترهمسايه اشان سانگيتا در گذر هر روزه كاميون ها، خود را تسليم رانندگان جاده مي كنند تا نياز اقتصادي خانواده هايشان را برآورده سازند. كار آنها به عنوان روسپي،شكل دهنده هسته اقتصاد محلي است اما ديدگاه هاي امروزي آنها درباره آزادي انتخاب، جنسيت و استقلال فردي به آرامي در شيوه زندگي باچارا رخنه مي كند. تاثير اين فيلم بر زندگي و شخصيت اين دختران شايد به نوعي در تصميم گودي براي دست كشيدن از اين كار نمود يافته باشد.با اين همه تاثيرات مخرب اين حرفه بر سرنوشت و زندگي اين دختران حتي در جامعه اي كه خود آنها را به اين كار فراخوانده ناچيزنيست.گودي اگرچه مي خواهد از اين ورطه باز رهد اما حتي دوست پسرش نيز حاضر به زندگي با او نيست زيرا او داغ ننگي را تا ابد به دوش مي كشد.


شانا

دختران جاده زندگي گودي را از سنين هفده تا بیست وسه سالگي پي مي گيرد و از آن پس نشان مي دهد كه چگونه زندگي او دگرگوني مي پذيرد و در پي مخالفت با اين سنت و نيز در چالش با خانواده و عشق، به اميد تحقق آرزوهايش، خشم پدر و برادرانش را بر مي انگيزد.دختران جاده به عمق اين دنياي پر تناقض مي رود و به جاي نتيجه گيري هاي اخلاقي ساده مي كوشد هزينه هاي واقعي- مالي،اجتماعي،و فردي- سرپيچي ازسنت را به نمايش گذارد.اين مستند با پرداختن به جامعه اي كه مي كوشد ميان ارزش هاي سنتي و نوين توازن برقرار سازد، پرسش هاي عام و فراگيري درباره سكس، نقش هاي زنان و حقوق يك فرهنگ در قضاوت فرهنگي ديگر مطرح مي كند.


وظيفه خانوادگي حكم مي كند كه زنان باچارا در نواحي مركزي هند يا ازدواج كنند،يا درس بخوانند(كه مورد اخير بس نادر است)و يا كسب و كار روسپيگري را برگزينند و نام «خيلاوادي»(كسي كه بازي مي كند)را يدك بكشند كه از قضا اين گزينه بيشتر مورد پسند خانواده هاست.گودي در انتخاب راه سوم از فرمان پدر سرباز مي زند.او عاشق مردي هم جنس گراست كه هيچ تعهدي به ازدواج با او ندارد و احترامي نيز برايش قائل نيست.اين مرد سال هاست كه ديدارش مي ايد اما شايد او نيز تنها در پي كام جويي از اوست و چه بسا از خيل بي شمار مشترياني است كه هر روز به سراغش مي آيند. پدر گودي هربار كه او به ديدن دخترش مي آيد از او پول مي خواهد.گودي از روسپيگري اكراه دارد و نمي خواهد به آن ادامه دهد.او كه تا كلاس دهم درس خوانده مي تواند با آموزش كودكان روستايي دستمزد ناچيزي بگيرد و بدينسان خود را ازكسب و كاري كه خانواده برايش برگزيده رهايي بخشد.او مي انديشد كه تنها اگرمي توانست دوست پسرش را سر عقل آورد و كاري با حداقل دستمزد بيابد،خوشبختي را و مردي را در كنار خود باز مي يافت.








فيلم در طي نه سال زندگي گودي،خواهرش شانا و دختر همسايه شان سانگيتا را دنبال مي كند. اما چهره محوري فيلم گودي است كه تصميمش به تغيير شيوه زندگي و ستيز با سنت، بهتر از زندگي دختران ديگر مي توانسته دستمايه مناسبي براي اين فيلم باشد. در شروع فيلم،گودي 17 سال دارد و دوسال از روسپيگري او مي گذرد. كارگردان در طي نه سال و در قالب هاي مختلف تصويري چون وي اچ اس و دي وي دي از اين دختران فيلم گرفت تا به چشم انداز نسبتا دقيقي از زندگي آنها دست يابد.ميستل برابه رابطه نزديك وصادقانه اي با موضوعات خود در طي اين سالها برقرار كرد. تاثير فيلم او را بر زندگي گودي را نبايد از ياد برد زيرا تنها در پي ساخت اين فيلم بود كه او به انديشه يافتن حرفه اي ديگر برآمد.اما با وجود كوشش او برا ي بازيافتن خويش، آشكار است كه حتي دوست پسرش نيزنمي خواهد با اين زن كه گذشته ننگيني دارد ازدواج كند.

سانگيتا

ميستل برابه تهيه كنندگي، كارگرداني و تصويربرداري زنان جاده را كه از1999 آغاز شد خود بر عهده گرفت. برابه اخيرا روي دومين مستند خود كار مي كند كه درباره برندگان بليط هاي بخت آزمايي(لاتاري)در امريكاست و فيلم خود را نيز لوتو نام نهاده است.او همچنين مدير هنري جشنواره فيلم نانتاكت ،جشنواره اي براي فيلم نامه نويسان و داستان نويسان است.او برنامه فيلم اين جشنواره را در نه سال گذشته مديريت كرده است.


وي به عنوان مدير هنري، مسئول برنامه ريزي اينترنتي 50 فيلم سينمايي،مستند وكوتاه بوده است.فيلم او جوايز بسياري را از جشنواره هاي معتبر جهاني به دست آورده است:جشنواره جهاني فيلم مستند آمستردام،جشنواره جهاني شمال از شمال غربي، جشنواره جهاني شيكاگو، جشنواره فيلم آدلايد،جشنواره فيلم نشويل،جشنواره فيلم زنان سئول،جشنواره مستند تسالونيكي،جشنواره جهاني سنگاپور،تكفستيوال2005(رم)جشنواره جكسون هول/2005،گالوي فيلم،جشنواره جهاني فيلم اورشليم(2005)،جشنواره فيلم ميل ولي،جشنواره جهاني فيلم برمودا،جشنواره فيلم آتلانتا، جنشنواره فيلم كينو مووي آي،جشنواره فيلم مستند سيتل،جشنواره فيلم ريو دو ژانيرو،جشنواره جهاني فيلم هاوايي، جشنواره فيلم زاگرب،جشنواره جهاني دنور،جشنواره كارديف اسكرين.

شناسه فيلم به انگليسي


Highway Courtisans
Director
Mystelle Brabbée
Producers
Mystelle Brabbée
Anura Idupuganti
Tom Donahue
Co-producer
Craig McTurk
Camera
Mystelle Brabbée
Craig McTurk
Todd Holmes
Purva Naresh
Editing
Todd Holmes
Associate Producers
Mary E. Waterworth
Deborah TaylorPurva Naresh

2005 · 71 minutes ·Color

براي ديدن سايت اين فيلم

هیچ نظری موجود نیست: