زیگا ورتوف
زندگی زیگا ورتوف
بامشاد پور ولی
زیگا ورتوف با نام اصلی دنیس آرکادیه ویچ کافمن در دوم ژانویه 1896 در بیالیستوک زاده شد. او که در خانواده ای کتابدار زاده شده بود دو برادر کوچک تر از خود داشت : میخاییل و بوریس که هردو فیلم بردار می شوند. خانواده کافمن در سال 1915 ساکن مسکو می شوند. سال بعد دنیس به پتروگراد می رود و تحصیلات پزشکی خود را در رشته عصب شناسی دنبال می کند. در سال 1917 ورتوف جوان « آزمایشگاه شنیدار » را پایه می نهد که درآن ضبط و مونتاژ صداها را تجربه می کند.
ورتوف در بازگشت به مسکو به « کینو ندلیا » نخستین ژورنال خبری روسیه می پیوندد. او که از خدمت سربازی معاف شده فیلم هایی درباره جنگ داخلی می سازد و در تبلیغاتی که در سراسر کشور به وسیله ترن « تهیجی تبلیغی » انقلاب اکتبر هدایت می شود شرکت می کند. ورتوف در سال 1922 به همراه میخاییل بلیاکوف و برادرش میخاییل کافمن گروه کینوک ها را بنا می نهد و ژورنال سینمایی خبری کینوپراودا را به راه می اندازد. سال بعد با الیزاوتا سه ویلووآ که تدوین گر است ازدواج می کند.
« کینوگلاز» نخستین فیلم کینوک ها در سال 1924 اکران می شود. ورتوف در سال 1925 « به پیش، شوروی! » را می سازد که تاریخ مسکو را از سال 1918 تا 1925 دنبال می کند. او در سال 1926 « یک ششم جهان » را می سازد و بینشی از کل اتحاد جماهیر شوروی در نقطه مقابل جهان سرمایه داری نشان می دهد. ورتوف در سال 1927 استودیوهای مسکو را به قصد کار در استودیوهای Vufku در کیف ترک می کند. دراین چارچوب جدید در نزدیک سد « نیپر » فیلم « یازدهمین سال » را می سازد که عنوان آن اشاره به سالگرد انقلاب روسیه دارد.
او در سال 1929 طرحی که مدت ها بود به تعویق افتاده بود را پایان می بخشد: « مردی با دوربین فیلم برداری » که فیلم برداری آن را از مسکو در سال 1926 آغاز کرده بود. میخاییل کافمن که با مونتاژ نهایی این فیلم موافق نبود گروه کینوک ها را ترک می گوید. ورتوف در سال 1930 فیلم « اشتیاق » نخستین فیلم گویای خود و واپسین همکاری اش با Vufku را می سازد. او در سال 1934 به مناسبت دومین سالگرد درگذشت لنین « سه آواز درباره لنین » را می سازد. در آوریل همین سال نخستین نشست نویسندگان اتحاد شوروی برگزار می شود که در پی آن آندره ژدانوف مفهوم « رئالیسم سوسیالیستی» را تعریف می کند که به زیبایی شناسی رسمی اتحاد شوروی بدل می شود. در سال 1937 فیلم « لالایی » به زن شوروی در جایگاه مادر ارج می نهد. این فیلم با نماهای پرشماری که استالین را نشان می دهند به کیش شخصیت در می غلتد. فیلم « سه قهرمان زن » که در سال 1938 ساخته شده جایگاه زنان در دفاع نظامی را نشان می داد. ورتوف در 1941 فیلم های خبری جبهه جنگ را می سازد. او در سال 1947 واپسین فیلم اش « سوگند جوانی » را می سازد. سال بعد به هنگام برگزاری دادگاهی که استالین به ستیز با روشنفکران اقامه کرده بود ورتوف به داشتن اندیشه « جهان گرایی » متهم می شود.
ورتوف از سال 1944 به بعد تنها یک مشاور ژورنال سینمایی خبری «نووستی دنیا » است. او در سال 1954 از سرطان حنجره درگذشت.
بامشاد پور ولی دانشجوی دکترای سینما وکارشناس « مقاله فیلم شده » است. پور ولی نویسنده کتاب « کریس مارکر » (انتشارات کایه دوسینما - CNDP ،2003)، « گدار نُه صفر، فیلم های سال های 90 ژان لوک گدار » (انتشارات سه گیه-آرشیمبو، 2006) و« وونگ کار-وای، مدرنیته یک سینماگر آسیایی » (انتشارات آماندیه-آرشیمبو، 2007) است.
همچنین بنگرید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر