تمساح

تمساح ساخته نانی مورتی
محسن قادری
زمان:1.52

نانی مورتی بادومین فیلم خود« تمساح» به جشنواره کن آمده است.او پیش ازاین دوجایزه از این جشنواره دریافت داشته: جایزه کارگردانی در سال 1994 برای« خاطرات عزیز» و نخل زرین جشنواره کن سال 2001 برای « اتاق پسر». او در 1997 عضو هیات داورانی بود که به فیلم های« مارماهی» ساخته سوهه ای ایمامورا و« طعم گیلاس» ساخته عباس کیارستمی جایزه دادند.

داستان فیلم: برونو برومو تهیه کننده ای است که درناکامی حرفه ای واحساسی به سرمی برد.اوبا فیلم های کم خرج خود که عناوین خاطره انگیز دارندمبارزه گسترده ای با«دیکتاتوری» سینمای مولف داشته ولی اکنون از سرمایه گزاری تولید پرخرج خود« بازگشت کریستف کلمب»بازمانده است. اوکه بدهی های زیادی به بارآورده با مشکلات زناشویی دست به گریبان است و فرزندانش به بی توجهی دچارند. برونو در این میان به زنی بر می خورد که سناریویی به او پیشنهاد می دهد: تمساح. او در اصل درپی یک تریلر سیاسی است اما در می یابد که این فیلم نامه به زندگی نامه برلوسکونی می پردازد.بنابراین فرصت را غنیمت می شمرد و درصدد تحقق آن بر می آید. اودر طی انجام این پروژه دگرگونی بنیادی می یابد و با پشت سر نهادن مجموعه ای از ناکامی ها به تثبیت حیثیت و جایگاه خویش می پردازد.

می بایست پنج سال از جایزه نخل طلای اتاق پسر بگذرد تا تا نانی مورتی باردیگر به بخش مسابقه رسمی جشنواره کن بازگردد. سینمای ایتالیا که دیرزمانی است فرصت عرض اندام نداشته اکنون بحرانی را پشت سر می نهد که هرچند به پایان نرسیده اما همچون سینمای آلمان و بریتانیا درچالشی با خویش می کوشد ظهوری دیگر بار یابد. تمساح همه ارزش های درونی خود را مدیون برگزیدن قالبی از کمدی است که محور آن موضوعات زناشویی است وبا این همه فیلمی است که بیشتر ازعشق سخن می گوید تا سینما یا سیاست.این فیلم که از یک ماه پیش در ایتالیا اکران شده(و البته این امر درباره فیلم های حاضر در کن به ندرت پیش می آید) و نمایش آن در فرانسه نیزبه تازگی آغاز گردیده رکورد فروش را در کشور خود شکسته است با این حال مورتی معتقد است موضع گیری مطبوعات ایتالیایی درباره این فیلم و معرفی آن همچون اثری سیاسی و تبلیغاتی به فروش بیشتر آن لطمه وارد ساخته است زیرا برخی بییندگان ایتالیایی با آگاهی از این پیش داوری ها تمایلی به دیدن آن نشان نمی دهند. این نکته به هیچ روعجیب نیست زیرا فیلم تاثیرمهمی درشکست انتخاباتی« برلو» پدیده سیاسی ایتالیا داشت که معتقد است این فیلم دسیسه چپ گرایان ایتالیایی برای بی اعتبار ساختن چهره سیاسی اوبوده است. اما اگرمورتی که به موضوعات سیاسی دلبستگی نشان می دهد به« شوالیه» می تازد نوک حمله اوبیش ازهمه متوجه سیاست کلی است تا سیاست اخلاقی یا فرهنگی. تمساح با ارائه شخصیت این تهیه کننده فیلم های کم خرج که درپیشبرد کار خود ناتوان مانده وحاضر به پرداختن به هر موضوعی است،هجونامه ای بر ضد برلوسکونی به شمار می رود و جهشی نو در سینمای ایتالیاست.برپایه برخی تحلیل ها نمایش زودهنگام این فیلم درایتالیا درست یک ماه پیش از حضور درکن یکی ازنکاتی است که چه بسا می تواند ازموفقیت آن در این جشنواره بکاهد زیرا تمساح همچون عطر جدیدی است که گرچه نخستین بار به بازار می آید اما رایحه آن از پیش به هوا برخاسته است.