۱۰/۲۷/۱۳۸۷

لویی لومیر


دیوارنگاره لومیرها، موزه برادران لومیر، لیون
لویی لومیر

لویی لومیر که اغلب پدر سینما دانسته شده همراه با برادرش اوگوست جایگاه یگانه و بلندی در تاریخ فیلم می یابد. این دو برادر سینماتوگراف (= جنبش نگار) نخستین ابزار فیلم برداری را اختراع و در 13 فوریه 1895 به ثبت رساندند و تصاویرمتحرک را بر پرده به نمایش گذاشتند. این اختراع در اندک زمان انقلابی در ارتباط و سرگرمی در جهان پدید آورد و نشانه پیشرفت جهان امروز شد.

با این همه، جای شگفتی است که لومیرها در آغاز به اختراع خود تنها به چشم کنجکاوی و همچون چیزی می نگریستند که پس از ازدست دادن تازگی خود به فراموشی سپرده خواهد شد. اوگوست به ویژه بدبین تر بود و خیلی زود دلبستگی به این یافته نو را از دست داد. گسترش این نوآوری بیش تر به کوشش های لویی بازمی گردد که به بررسی این رسانه پرداخت و گنجایش های تجاری آن را به کارگرفت.

ازاین دو برادر لویی اندیشه هنرمندانه تری داشت. او بود که نخستین فیلم های برادران لومیر را فیلم برداری و کارگردانی کرد. اوگوست به مفهوم واقعی کلمه دانشمند و فن آور بود.هر دو برادر در پی فراورده های نو برای فروش در کسب و کار عکاسی خود در شهر لیون بودند که از آنتوان پدرشان به میراث مانده بود. آنها پیوسته در کار پژوهش برای بهبود فنون و اختراع ابزارهای تازه بودند.

این پژوهش ها به آفرینش سینماتوگراف انجامید که توسعه دقیق تر« کینه توسکوپ » توماس ادیسون بود. این ابزار نو که اوگوست آن را چیزی جز بازیچه نمی پنداشت نخستین بار در 22 مارس 1895 به نمایش گذاشته شد و آنگاه برخی تصاویرآن
در28 دسامبرهمین سال در پاریس در قالب فیلم های کوتاه لویی لومیربه نمایش درآمد و پیدایش سینما را به همراه آورد.

لویی لومیر برای تبلیع این نوآوری شماری فیلم بیش تر با رویکرد مستند تا داستانی در ثبت صحنه های عینی زندگی روزانه ساخت. این فیلم ها دربردارنده موضوعاتی چون رسیدن قطار به ایستگاه (« رسیدن قطار به ایستگاه راه آهن سیوتا ») و بیرون آمدن کارگران از کارخانه (« بیرون آمدن از کارخانه های لومیر ») بود.

لومیرها فیلم بردارانی به کار گماشتند و به سراسر جهان فرستادند تا رخ دادهای خبری را ثبت کنند و به ثبت بصری زندگی در کشورهای گوناگون بپردازند. آنها پس از دو سال سیاهه ای نزدیک به هزار فیلم فراهم آوردند که بیش تر آنها تک برداشتی و بدون برش بودند و زمانی کم تر از یک دقیقه داشتند.

دراندک زمان، برادران لومیر از فیلم سازی دست کشیدند و بر گسترش و پیشرفت فراورده ها و فنون سینمایی بیش تری چون پرده عریض، فیلم رنگی و سه بعدی توجه نشان دادند. آنها اگرچه به آینده سینما بدبین بودند، کارشان اسباب و سرچشمه الهام نسل کاملی از هنرمندان شد تا گنجایش های رسانه نوین سینما را به کارگرفته و گسترش دهند.

فیلم شناسی برگزیده لویی لومیر

شاهزاده گَل، 1892
بیرون آمدن از کارخانه های لومیر، 1895
باغبان آب پاشی شده، 1895
پریدن برپشت اسب، 1895
پرش بر روی پتو، 1895
سرگرمی به سبک مارتینی نی یر، 1895
غذا دادن به بچه، 1895
دعوای کودکانه، 1895
صید ماهی قرمز، 1895
حرکت مهمانان همایش عکاسی بر کرانه رود سوآن، 1895
میدان کوردلیه در لیون، 1895
عکاس، 1895
بازی تخته نرد،1895
ورق بازی،1895
دریا،1895
نعل بند،1895
لیون،میدان بلکور،1895
به آب انداختن کشتی در سیوتا،1895
آهنگران،1895
بچه ها درحال بازی با اسباب بازی ها،1895
رفتن با ماشین،1895
غذا دادن به گربه،1895
پیاده شدن مهمانان همایش عکاسی ازقایق درلیون،1895
بحث آقای جانسن وآقای لاگرانژ،1895
دویدن در گونی،1895
گوشت فروشی ماشینی،1895
چهره به چهره شدن با کلاه ها،1895
تنگ ماهی قرمز،1895
قایق از بندر دور می شود،1895
آب تنی در دریا،1895
کارگاه های لاسیوتا،1895
بشقاب های چرخان،1895
رسیدن مهمانان گنگره نوویل سورسوآن،1895
رسیدن قطار به ایستگاه راه آهن سیوتا،1895
پلِ دولاتور،1896
ملبورن،1896
علف های هرز،1896
فروریختن دیوار،1896
حمام های دیانا در میلان،1896
گردشگران ازگردش برمی گردند،1897
صحنه های کودکانه،1897
رقص کودکانه،1897
برگشت ازگردش درکنار دریا،1897
غذاخوردن خانوادگی،1897
شناگران سوار برکلک،1897
نخستین گام های کودکانه،1897
خواهر وبرادر کوچک،1897
درودگران،1897
بازار،1897
درس دوچرخه سواری،1897
رختشویان،1897
کودک برکناره دریا،1897
کودک وسگ،1897
پیاده شدن برای پیاده روی،1897
دوش بعد از حمام،1897
بازی پرتاب گوی،1897
قایق در دریا،1897
مجلس رقص کودکان،1897
آب تنی در دریا،1897
شنا در دریا،1897
رسیدن کشتی بخار،1897
زندگی ومصائب عیسی مسیح،1898
بارگیری زیاد،1898
نقاشی برعکس،1898
وزنه ها،1898
برج ایفل،1900
پلِ ینا،1900
گشایش نمایشگاه جهانی،1900
رقص های اسپانیایی،1900
رینگ،1901

لویی لومیر
زاد:بوزانسون،فرانسه،5 اکتبر 1864
مرگ:باندول،وَر،فرانسه،6 ژوئن 1948

اوگوست لومیر
زاد:بوزانسون،فرانسه،19 اکتبر 1862
مرگ:لیون،فرانسه،10 آوریل 1954

هم اکنون خانه لومیرها موزه ای است که در شماره یکم خیابان «پرمیر فیلم»(=سینمای آغازین)واقع است.

برگرفته ازلویی لومیر

همچنین برای دیدن نام این فیلم ها به فرانسه بنگرید بیبلیوتکا اوگوستانا

۲ نظر:

ناشناس گفت...

ممنون از این همه اطلاعات جدید

ناشناس گفت...

آقامحسن سلام، خسته نباشی. خیلی استفاده کردم از این پست‌تون و کلی هم این طرف و اون طرف تبلیغ کردم این‌جا رو. این مطلب‌تون راجع به لومیرها رو من تو هیج جای دیگه با این کیفیت نخوندم. کتاب های تاریخ سینما هم، فقط به چند خطی مختصر (که خوب البته بیشتر هم دلیلی نداره بنویسند) بسنده کرده‌اند. من همه این فیلمها رو دانلود کردم و دیدم. واقعاً ممنون.
حتماً زحمت‌های شما مؤثر خواهد بود برای آینده کاری خیلی‌ها. الان تنها مرجع قابل اعتماد سینمای مستند به زبان فارسی این وبلاگه. یا لااقل اگر هم باشه من از بودشون بی اطلاع ام.

در ضمن اگه جسارت نیست و براتون مقدوره، می‌شه راجع به «درباره نیس» ویگو بیشتر بنویسید(اون قسمتی که در سرگذشت مستند نوشتید را البته خوندم)یا جایی رو معرفی کنید برای خوندن؟ برقرار باشید.