جشنواره مستند تورونتو2007،بخش دوم
محسن قادری
قهرمان بالکان
کارگردان:رکا کینسز
زمان:87 دقیقه
ساخت:آلمان،مجارستان
قهرمان بالکان،برنده جایزه مستند هفته فیلم2007 مجارستان کوشش فیلم ساز برای درک خط سیر یک دون کیشوت اردلستانی * یعنی پدر خود اوست.کینسز،کارگردان فیلم که در رومانی زاده شده و تبارمجارستانی دارد می گوید: «پس از انقلاب،پدرم نائب رییس ناحیه ما شد.او سخنرانی پرشوری علیه سکیوریتت، سرویس مخفی رژیم پیشین ایراد کرد و گفت که شخصا دست به مبارزه خوهد زد تا آنها را پشت میله های زندان بیندازد.این یک خودزنی سیاسی بود». گزینه پدر کینسز وفشارهای آنها برخانواده اش بدون در نظر گرفتن تناقض های عمیق یک کشور،تنش آشکار دنیای شخصی و سیاسی را نمایان می سازد.این کشور رومانی است که به تازگی ازاعضا اتحادیه اروپا شد.سرگذشت خانواده کینسز،همچون نمایشنامه خانوادگی پیچیده ای است که بر پسزمینه ای از نیروهای تاریخی آشتی ناپذیر به اجرا درآمده باشد.
*اردل یا اردلستان(به جای « ترانسیوانی»)نام منطقه ای در بخش غربی رومانی است.
خیانت کامل
کارگردان:فلوریان اوپتیز
زمان:94 دقیقه
ساخت:آلمان،2006
آیا تجربه خصوصی سازی همچون جنگ افزاری شده که ما را ازویژگی های انسانی تهی می سازد وبه آمار و ارقام صرف تنزل می بخشد؟جوزف استیگلیتز،برنده جایزه نوبل اقتصاد واقتصاد دان برجسته پیشین بانک جهانی قطعا چنین دیدگاهی دارد،و البته بونگانی، برقکارعاصی شهر سووتو در افریقای جنوبی که به گونه غیرقانونی برق خانه افراد فقیری را وصل می کند که توان پرداخت قبض های سرسام آور اداره برق را ندارند.سیمون،راننده قطاری که پس از خصوصی شدن شرکت مورد علاقه اش«بریتیش ریل»ده ها باریونیفرم شرکت های جور واجور را به تن کرده به کاهش خدمات وایمنی و افزایش شدید تصادف های صورت پذیرفته اشاره می کند.در فیلیپین،کشوری که خصوصی سازی خدمات بهداشت و درمان به مهاجرت پرستاران و پزشکان انجامیده،میندا برای پرداخت هزینه های دیالیزکلیه فرزندش و حفظ جان او سخت درتکاپوست.ازآن سو درشهرکوچابامبا دربولیوی درپی اعتراض مردم به خصوصی سازی آب، حکومت نظامی اعلام می شود.فیلم با ارائه تصویری جذاب از موضوعی پیچیده،نگاهی همدلانه و تامل برانگیزبه تاثیرات انسانی اقتصادهای جهانی است.
کارگردان:جنیفر وندیتی
زمان:84 دقیقه.
ساخت:امریکا،2007
بیلی دکید تصویری احساسی و طنزآمیز به شیوه سینما وریته ازبیلی پرایس 15ساله است که درشهرستان «مین»زندگی می کند.بیلی از بسیاری جهات،ازپیداکردن دوست دختر نومید است وامیدواراست بتواند بازیگر و ستاره موسیقی راک شود.اما او ازجهات دیگری ممتاز است.گذشته ای سخت و دشوار با مقولات رفتاری بیلی را انگشت نما ساخته.او نمی خواهد قربانی این تفاوت های شخصیتی شود وبه خاطر شخصیتش پوزش نمی خواهد.همینطور که خود می گوید«سیاه نیستم،سفید نیستم،خارجی نیستم،...فقط ذهن متفاوتی دارم. افکارمتفاوت،همین.»بیلی با توجه به سنش شاد،رک گو و به نحو عجیبی معقول و به شدت صاف و پوست کنده است.بیلی با وصل کردن یک میکرفن بی سیمی دست و پاگیر به خود،به جنیفر وندتی امکان می دهد تا او را در مدرسه دنبال کند و شاهد گفت و گوهای رک و پوست کنده او با مادرش باشد وعشق نوخواسته او به هیتر پیشخدمت 16 ساله بار رابه تصویر درآورد.او هیتر را با اعتقاد راسخ دنبال می کند اما از خود می پرسد ایا عصبیت او دختر را آزارخواهد داد؟بیلی دکید بینندگان را وامی دارد تا خودمان را ورای برچسپ ها وعناوین تصور کنیم.
من و بدن ساز
کارگردان:برایان فریدمن
زمان:90 دقیقه.
ساخته:کانادا 2007
چندسال پیش، بیل فریدمن 59 ساله، وکیل خستگی ناپذیر، همسر،و پدری همیشه غایب بود که خانه بزرگی درحومه شهر تورنتو داشت. اوپس از طلاق دومش از آنجا که به افسردگی شدید گرفتار بود،خانه اش را فروخت،کار وکالت را رها کرد وکاری دیگر را آغاز کرد. بیل به بدن سازی مسابقه ای رونهاد.برایان فریدمن کارگردان این فیلم که او را موضوع جذابی برای مستندی دیده بود موضوع خود را کمی ناراحت کننده می یافت زیرا این مرد درشت هیکل عضلانی با ا ندام برنزه و تنومند پیش از آنکه خانه و زندگی را اینگونه به حال خود بگذارد پدرش محسوب می شد.ساخت این فیلم برای برایان همچون پیوند دوباره با مردی بود که ازسنین کودکی پدرش را دیگر ندیده بود.بررسی علائق پدر درقالب فیلم هرچند برای برایان آمیخته به مقولات لاینحل و دردبار است اما به او امکان می دهد تا این دیوار 26 ساله جدایی را ساده تراز میان بردارد.موضوعاتی چون جست جوی کمال جسمانی،برنامه های روزانه طراحی رقص و جلسات برنزه سازی،این را را به اثری تامل برانگیز، جذاب وتاثیرگذار درباره کنار آمدن با شکست بدل کرده که موضوع اصلی آن خانواده و بخشش اکراه آمیزاست.
کنار رودخانه
کارگردان:ماگدا کوالچیک
زمان:12
دقیقه
صبح است.اندام های سایه وار آدم ها در بوته زار نمایان می شوند.به نظر به کاری مشغولند.صدای شکستن شاخه ها به گوش می رسد. پس ازمدتی،حرکت تبرها را می بینیم.ورشو در ان سوی رودخانه ویستولا نمایان است.در ورشو،شهر رشد و توسعه دینامیک،آیا مدرنیته هنوز می تواند با زندگی ای در تقابل قرار گیرد که حالت سده نوزدهمی دارد؟فیلمی زیبا به سبک سینما وریته
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر