Documentary Film: جاده ای به گوانتانامو

جاده ای به گوانتانامو

توضیح یک عکس

محسن قادری

سه شنبه،14 فوریه 2006،جشنواره فیلم برلین،حضورسه شخصیت یکی از فیلم های بخش مسابقه بر صحنه: جاده ای به گوانتانامو. این فیلم آمیزه ای از واقعیت و بازسازی است: واقعیت،زیرا سه شخصیت اصلی فیلم سرگذشتی را که روایت می شود در بازداشتگاه گوانتانامو از سر گذرانده اند. بازسازی: زیرا کارگردان واقعیت را با تصاویر بایگانی شده در هم می آمیزد.فیلم داستان ساده ای دارد: چهار دوست از پاکستان راهی افغانستان می شوند زیرا از اینان یک تن به آنجا می رود تا عروسی کند.آغاز فیلم به نسخه ای از یک فیلم جاده ای به سبک شرقی نزدیک است.روزهای میانی این سفر با یورش نیروهای امریکایی به افغانستان همزمان است. هرچهار تن در پی رخدادهای گوناگون دستگیر و به سان تروریست به بازداشتگاه گوانتانامو برده می شوند. اینجا واپسین جایی است که آنان پیش از رهایی، خوارداشت و دشواری های دیگری را از سر می گذرانند.کوشش فیلم ساز برای اثبات این نکته که اینان افرادی بی گناه بوده اند همه کشش فیلم را از میان می برد زیرا توجه براین نکته همچون درون مایه بنیادی فیلم ازآن اثری پدید ساخته که می توان آن را گونه ای امریکایی ستیزی ابتدایی واندکی خام برشمرد.فیلم در گونه مستند داستانی می گنجد.

داستان فیلم

در سپتامبر 2001،مادر آصف اقبال پاکستانی به تریپتون درانگلستان بازمی گردد.او در روستایی نه چندان دور از فیصل آباد عروسی برای پسرش یافته است.چند روز بعد،آصف برای دیدار عروس به پنجاب می رود.او که برای عروسی نیاز به شاهد دارد به دوستانش روحل،شفیق و منیر در انگلستان تلفن می کند تا آنها را به عروسی فراخواند.چهار جوان در کراچی یکدیگر را دیدار می کنند و در آنجا با پسر عموی پاکستانی شفیق به مسجدی می روند.امام جماعت مسجد از آنها می خواهد تا به افغانستان بروند و به مردم آنجا کمک کنند.کرایه اتوبوس ناچیز و رفتن به افغانستان نیز برای این چهار دوست هیجان انگیز و آمیخته به ماجراست.

پس از سفری خسته کننده شباهنگام به قندهار می رسند.این نخستین شب بمباران افغانستان از سوی نیروهای امریکایی است. امریکایی ها در پی یورش یازده سپتامبر سرکوب طالبان را آغاز کرده اند.هرچهار تن راهی کابل می شوند و در آنجا به دلیل بیماری ناگزیر به ماندن می شوند.سپس بار دیگر گام در راه می نهند به امید آن که به پاکستان بازگردند اما چیزی نمی گذرد که خود را در دل منطقه جنگی می یابند و سرانجام دستگیر می شوند. پس از هفته ها بازداشت و سرگردانی با هواپیما به گوانتانامو،پایگاه نظامی امریکا در کوبا برده می شوند و همچون تروریست های بالقوه به زندان می افتند.سرویس مخفی ارتش امریکا بر این باور است که این جوانان با محمد عطا و اسامه بن لادن در ارتباط اند.اگرچه خیلی زود آشکار می شود که بر این اتهامات حقیقتی متصور نیست اما دو سال می گذرد تا شفیق،آصف و روحل بتوانند بار دیگر به شهر تریپتون بازگردند.تا امروز هیچ نشانه ای از زندگی یا مرگ منیر که دوستانش او را در افغانستان گم کرده اند در دست نیست.فیلم از تصاویر بایگانی شده، مصاحبه ها وصحنه های بازسازی شده بهره می گیرد تا داستانی نزدیک به واقعیت از سفر دور و دراز اینان پدید آورد.

مشخصات فیلم